Drukuj
Kategoria: Dla rolników

Zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 padła trzoda chlewna stanowi materiał kategorii 2. Zwierzęta podejrzane o choroby zakaźne powinny być przekazywane do utylizacji w zakładach kat. 2 lub 1. W zakładach tych uboczne produkty pochodzenia zwierzęcego są przetwarzane zatwierdzoną metodą z zastosowaniem odpowiednich parametrów temperatury, czasu oraz ciśnienia. Materiał kategorii 1 oraz 2 jest przetwarzany w drodze sterylizacji ciśnieniowej (temperatura 133°C, czas 20 minut pod ciśnieniem (bezwzględnym) co najmniej 3 barów. Uzyskana mączka mięsno-kostna i tłuszcz są spalane w zatwierdzonych spalarniach. Taki sposób obróbki gwarantuje unieszkodliwienie ewentualnych czynników zakaźnych i zapobiega przedostawaniu się tych patogenów do środowiska.

Hodowcy nie ponoszą kosztów związanych z przekazywaniem padłych zwierząt do utylizacji, ponieważ istnieje w Polsce specjalny system dopłat z budżetu państwa dla zakładów utylizacyjnych odbierających od rolników padłe zwierzęta. Za realizację systemu dopłat do unieszkodliwiania padłych zwierząt odpowiada Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Na stronie internetowej ARiMR pod linkiem dostępny jest wykaz zakładów utylizacyjnych prowadzących przedmiotową działalność w poszczególnych województwach oraz kontakt do tych przedsiębiorstw.

Wobec powyższego obowiązuje całkowity zakaz grzebania zwłok padłych zwierząt gospodarskich. W przypadku stwierdzenia przez powiatowego lekarza weterynarii nielegalnego zakopywania lub innego niezgodnego z prawem zagospodarowania zwierząt padłych będzie bezwzględne karanie rolników wynikające z przepisów rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 maja 2014 roku w sprawie wysokości kar pieniężnych za naruszenia określone w przepisach o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt dotyczące postępowania z produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego i produktami pochodnymi (Dz. U. 2014 roku poz. 629).

Zgodnie z § 3 pkt 2 (lit. b) w/w rozporządzenia kara pieniężna za taki czyn może wynosić od 3 000 do 11 000 złotych.